Kinderen worden groot. Plots gaan ze naar een school met punten en wordt het menens. Twee weken geleden was het zo ver: de eerste examenreeks begon. Er werd gestudeerd. Geschematiseerd en overhoord. En de - broodnodige - wekelijkse routine sneuvelde. De boodschappen raakten niet gedaan en ik kreeg het al snel echt benauwd, wegens geen tijd voor rustpunten. Omdat we alle vier onder druk stonden, met school en werk en allerhande onverwachte extra's tussendoor. Nu ja, het is voorbij en 't is gelukt. Maar het heeft doorgewogen. Ik heb het vorige zaterdag echt van mij af gelopen - zowaar 15 km aan een stuk ...
Ondertussen staat de nieuwe Robbie Williams - een cadeau- op de iPod. En kijken we verder Battlestar. Ik durf het bijna niet luidop zeggen, maar blijkbaar vindt ie het goed! Want we kijken samen door, aan een tempo dat ik niet voor mogelijk hield. We zijn aan de helft van het derde seizoen: nog 10 te gaan, dan Razor en dan de 20 episodes van Season 4. Wow!
En ja, ik heb weer zitten bleiten bij Unfinished Business. Neen, niet voor Lee. Da's ne moeilijke mens, met veel principes en zo. Wel om "Kara Thrace loves Lee Adama". Want wat zij doet, daar kan ik geheel inkomen. Snotter.
woensdag 16 december 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten