Four medals

Alle vier de stadsloop lopen op Hemelvaart. Het was gepland. En dan weer niet. Want de kids waren gelijk niet enthousiast om te trainen. En hubby moest op tijd naar Amsterdam vertrekken, voor Paul Weller. Maar toen wou zoon toch meedoen, zij het aan de kids run. Want al zijn vrienden deden mee. En toen werd tienerzus boos, omdat ze "nooit had gezegd dat ze niet zou lopen".

Enfin. Tegen de middag - tijdens een plensbui - trok W. naar het plein en regelde hun inschrijvingen. Met als resultaat dat we er iets later met 4 in looptenue stonden: ene voor de kidsrun (zoonlief), twee voor de 5 km (dochter & vader) en een voor de 10 km (ikke).

Zoon kwam eerst aan de beurt en keerde fier, in geel T-shirt, met medaille met een vriendje huiswaarts. Het vertrek van de 5 km liep ik mis. Ik ging postvatten op het eind van de Coupure en liep - ter aanmoediging - met W. & M. mee tot vlak voor de finish.

En toen was het mijn beurt. In vorm was ik niet. Al dagen aan vodden, met ook een niet te verklaren pijnlijke kuit ... 'k Had de verwachtingen al duchtig bijgesteld tot "de zaak uitlopen".

En dat ging moeizaam: ik startte in een blok nogal vooraan en werd bijgevolg van de eerste looppas voorbijgestoken door ongeveer iedereen achter mij. Erg. Elke keer dat ik me focuste op een persoon om bij te houden - dat waren dan dames die er niet al te professioneel uitgedost bijliepen - raakte ik die binnen de minuut kwijt. Ouch. aan het begin van de de Visserij dacht ik dat ik al in de staart zat. Om aan de overkant te zien dat er toch evenveel volk voor als achter mij liep. Maar ze bleven voorbijsteken. Zelfs Isabelle van Walter van den Escape was me te snel af. Ik vreesde effe dat ik het einde niet zou halen. Tot het 7 km bord in zicht kwam. En ik dacht: ok, nog 18 minuten, dat lukt wel. Bij 8 km, vlak voor de Coupure, keek ik op mijn uurwerk en zag ik dat we méér dan 12 minuten van 16 uur verwijderd waren. Ha, ik ben dus binnen het uur binnen. Op de Coupure liep ik - gelukkig - wat mensen voorbij, en hoewel de helling Verloren Kost + Plateaustraat geen lolletje was, heeft die me niet veel vertraagd. Volgens mijn horloge liep ik voorbij de finish om 16u57. Ik was content. Haalde mijn spullen aan de tent en keerde naar huis. Om op de fiets - om 16u20 - nog heel wat latere lopers tegen te komen.

Heel veel later op de dag ging ik kijken of de resultaten er al stonden. Ik was zeer blij te zien dat W. en M. er maar 32:57 over hadden gedaan. Een behoorlijke tijd voor niet-lopers! Zeker met een traject dat niet Watersportbaan-plat is.

Toen ik de 10 km resultaten doorzocht, duurde het even voor mijn naam naar boven kwam. Ik schrok me toen een bult: 54:23 dat is 5:27 per km en dus 11.03km/u gemiddeld. Fastest ever.

Tja, nu snap ik dat ik me niet helemaal ok voelde. Ik heb me laten meesleuren door de massa. Want normaal doe ik dat wel op de band, stukskes oefenen aan 11, 12 en soms eens 13 km/u, maar langer dan 20 minuten versnellen, dat doe ik nooit. Maar zie. Ik kan het dus wel.

Op naar de 20 km dus. En de halve marathon. Op 2 uur. Moet kunnen.