Waarom begin ik eraan? De introductieronde is nog maar begonnen of ik flater, word afgebekt en ben de rest van de ochtend het huilen nabij. Dit is niks voor mij. Het enige soort van groepen waarin ik me overeind hou zijn bendes geeks wiens autisme spectrum quotient het mijne benadert.
Maar ik WIL het. Het is NODIG. We moeten vooruit. Weg uit de impasse. Ik moet iets doen. En het moet CONSTRUCTIEF zijn.
In mijn multinational jaren leerde ik dat een "subversive" team niet de oplossing is. Aan de universiteit leerde ik over consensus en veto-recht. Over onbeslistheid en flexibele deadlines. Over de natte vinger en het kluitje in het riet. En dat er tussen top-down en bottom-up geen "meet me halfway" ligt.
Het is soms guerilla werk. En heel soms levert het iets op. Geen faam & fortuin, enkel de wetenschap dat je - ondanks alles - met doorzetten en gemotiveerd gezelschap een kei verlegd kreeg in de rivier.
Uitleg schrijven, uitleg geven: het is mijn lang leven. Ik help graag, altijd al. En da's wat ik in de voorbije 20 jaar voornamelijk heb gedaan. Bezig geweest met gebruiksvriendelijkheid en toegankelijkheid en zo meer. Technische info gecommuniceerd op papier, voor een klas of one on one.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten