Zoonlief ligt in bed, terwijl ik in "homewear" (T-shirt en legging) voor hem een stuk speelgoed opraap.
Vol oprechte verwondering floept het eruit: "Oh mama, wat heb jij een dikke poep".
Omdat hij onmiddellijk snapte dat "dik" kwetsend kan zijn, spendeerde hij de volgende 5 minuten aan het minimaliseren van zijn opmerking.
Inwendig lag ik dubbel. Jongens toch. Mijn zoon is een wreed ventje.
vrijdag 17 februari 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
...en de onze dan. :)
Zelie ook nog een paar dagen geleden toen ik in "volle glorie" in de badkamer stond:
gij zijt dik dáár (= mijn poep), dáár (= mijn billen) en dáár (mijnen buik) ... Dat laatste als grap (kwestie dat er een baby in zit natuurlijk), maar die eerste twee :(
Het is nog altijd schrikken als ik mezelf in de spiegel zie. In gedachten heb ik nog een perfecte maat 38 zoals 3 jaar geleden. Als ik kledingstukken op het zicht kies, kan ik er gegarandeerd niet in. Tja, ondanks alle gesport vreet ik veel te veel. En mijn poep is dus dik voici http://www.flickr.com/photos/cashproductions/98914510/
Een reactie posten