maandag 15 oktober 2007

SSRI loos

Dit boek lag lang op het nachtkastje. Ik las erin en vergat vervolgens wat ik gelezen had. Mijn standpunt omtrent serotonine heropnameremmers is eigenlijk behoorlijk simpel. Als ik er neem - in het laatste decenium was dat vaker wel dan niet - vraag ik me af waarom ik er neem. Want ik ben niet depressief hé.
Als ik er geen neem, weet ik snel genoeg weer waarom ik er nam. Bij elke stop-na-afbouw voel ik me een stuk beter. Want ik "voel" weer. Héhé. Ik voel weer alles. Yesss! Ben vrolijker. Maar ook emotioneler. Mijn irritatiedrempel verlaagt zienderogen. En al snel voelen drukte en stress aan als schuurpapier in een open wonde. Been there, done that. Als ik dit met mindfulness te lijf wil, zal ik mogen oefenen. Véél oefenen, in plaats van de meditatie voor me uit te schuiven. Omdat ik het nu eenmaal moeilijk heb om in gang te raken. Want ik wil wel hé. Maar als er niemand klaar staat met een loaded gun tegen mijn kop, dan lukt het niet. En zie ik met lede ogen aan hoe mijn leven bestaat uit goede voornemens. Plannen maken kan ik als de beste. Maar er zijn genoeg dagen dat ik niet eens aan de eerste klus toe kom.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Via mijn huisarts kreeg ik shakes voorgeschreven die de natuurlijke aanmaak van serotonine stimuleren.
Misschien is dit een goede aanvulling als je het even zonder pillen wil doen? Als je wil zoek ik het thuis eens op.

kat_irl zei

laat gerust horen ;-)