Heb gewacht tot het lang genoeg was om de vorige misser enigszins weg te werken. En ben met de Flairbon in aanslag naar Cutz (voorheen D'Axendre) getrokken.
Waar ik voor een keer niet het gevoel kreeg dat ze zich afvroegen wat ik daar kwam doen. Want het moet me van het hart: het soort is ook fel vertegenwoordigd in de schone stiel der coiffeuses. Maar hier dus niet. Yay!
De baas runt de zaak en de meiskes draaiden flink door. En de baas, die had het goed bekeken: hij behandelde me als een blijver. Geen vluchtige coiffeur hopper met cheape bon, maar een klant. Wat ook in zijn voordeel pleitte, was dat hij zeer goed knipt. Toen meneer me bij het afrekenen voorzag van 2 kortingbonnen voor de volgende keren, was hij dus erg slim. Want ik keer terug. En misschien trekt hij me dan helemaal over de streep. En kan ik gewoon gelijk echte madammen weer een vaste coiffeur aanhouden. Het is gedomme al sinds de Jean Louis David aan het justitiepaleis sloot, dat ik zoekende ben.
zondag 20 april 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
right on!I loove the cutz kapper!over de meiskes zwijg ik maar hijzelf kent zijn stiel en ook ik ben trouwe klant sinds mijn eerste bezoek.Binnenkort schrijf ik ook een stukje over hem,hij zal alvast blij zijn dat hij positief vermeld wordt in blogwereld.
You go ,Steven,ik ben altijd te laat met mijn bonnekes maar ik blijf trouw aan de magician with scissors!
Sneeuwkoningin
Een reactie posten