Vanochtend gaf ik een introsessie in de Blandijnberg. In een PC lokaal dat nog niet bestond toen ik er lang geleden rondhing. Ergens achter het aquarium, waar ze nu soep en broodjes verkopen. Tijdens de pauze rookte ik een sigaret op de binnenkoer, met iemand die ik indertijd - 12 jaar geleden al - tijdens een VDAB opleiding leerde kennen. Die binnenkoer, daar was ik nog nooit op geweest. In onzen tijd, was de deur gewoon op slot.
Achteraf - het was al bijna 13u - nam ze me mee naar haar kantoor, in de Vakgroep Nederlandse taalkunde. Taeldeman is al lang weg. Magda De Vos bijna. Maar het zaaltje en de kantoren, zien er niet veel anders uit dan 25 jaar geleden.
Goh, het is raar, maar als ik in de Blandijn kom, dan ben ik weer razend enthousiast. Alsof de wereld zich opent en ik weer student ben. Ze mogen mij morgen komen vragen om te doctoreren in iets met taalkunde. Ik zou het gelijk doen.
I belong there.
Is dat raar, na al die tijd?
donderdag 17 juni 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Mijn man en ik gingen er 40 jaar geleden zowaar gaan brossen daar we eigenlijk in de Plateau moesten zitten... we too belong there en zouden het gelijk terug doen !
Een reactie posten