Met de feesten in het vooruitzicht durft mijn stemming wel es te schommelen. Van aanleg ben ik VERY Xmassy. Kaneel-, kruidnagel- en sinaasappelgeur. Gezelligheid. Warmte. Tot er me bedenk dat we sommige familieleden maar een paar keer per jaar zien. En dat de gesprekken steeds dezelfde kant opgaan.
- "Ben jij niet wat zwaarder geworden?" " Zie je het al? Wow! Ja, ik wil mee doen aan de afvallers maar ik moet eerst veel dikker worden, zeiden ze."
- "Wat doe je nu precies op het werk?" "Slapen. Iedereen doet dat aan de universiteit. Maar in de weekends werk in een bar als paaldanseres."
- "W. heeft een verantwoordelijke functie zeker?" "Ja hoor, en tegenwoordig laat hij ook de honden uit op de faculteit!"
- "Valt het hier mee met al die Turken in de buurt?" "Goh ja, ze pikken wel veel fietsen maar da's normaal hé. En die krassen op den auto kan ik er wel uitsimoniseren."
- "Lekkere taart! Zijn er hier nog goeie bakkers?" "Merci, in de Covee hebben ze tegenwoordig héél héél goeie diepvriesproducten!"
So far for the small talk. De anekdotes laat ik terzijde.
Ik erger me verder ook aan:
- een aanval van nagelbijten, door stress die ik niet kan thuisbrengen
- mooie roomwitte lingerie verprutst door ze bij sportkledij in de wasmachine te stoppen, heb nu vuilgrijze lingerie (gvd)
dinsdag 22 november 2005
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten