Gedachtenvlucht

Twee uur stevig gespind vanavond. Niet voor de conditie. Niet voor de lijn. Wel om de tsunami van associaties die sinds gisteren door mijn kop raast stil te krijgen.

Spinnen - net als lopen - brengt verlichting. Dingen vallen op hun plaats. Of vloeien weg, alsof de plug uit de badkuip wordt getrokken. De gedachtenstroom - kolkend en bruisend en bijna fysiek pijnlijk - verandert zachtjesaan in een druppende kraan. Het stopt nooit helemaal. Maar de muziek staat luid en en ik raak buiten adem en veel meer dan een zwoegend zwetend lijf is er uiteindelijk niet meer. Hoe harder het lijf beweegt, hoe minder de kop maalt.

Thuisgekomen ben ik in staat om effe tv te kijken. En zie, de stroom houdt zich rustig, tot nog toe.

Geen zin meer om the innernet te doorkruisen. Feeds, blogs, Facebook en andere hapklare brokken op te zoeken. Geen Battlestar transcripts tonite. (heb 4X09 "The Hub" en 4X10 "Revelations" nog niet gezien). Geen cruising through the imdb. Geen funny filmkes op YouTube.

Ik ben fysiek moe. Zo zie: ik ga slapen.

't Maakt niet uit of ik morgen weer in hyperdrive ga: dat zijn zorgen voor morgen.