dinsdag 17 juni 2008

Telefoonterreur

Horror: in de voorbije dagen ben ik wel 10 keer op mijn gsm opgebeld. Door W., maar nog meer door instanties die me ergens mijn nummer lieten noteren "als contactpersoon". En me nu gestadig bellen om administratieve prullen te regelen. Voornamelijk op het werk, wat ik intens haat want mijn belmuziekske staat keiluid, omdat het ding meestal onderin een tas buiten grijpbereik zit.

Het moet gedaan zijn! Ik wil het niet. Stop met mij te bellen! Nu!

Als dit voortduurt kies ik een nieuw nummer. Want mijn gsm, dat is mijn speelgoed. Om af en toe een smske te sturen. Google calendar reminders te ontvangen. Te kijken hoe laat het is. Een fotootje te maken. Mijn agenda te synchroniseren.

Bellen, dat doe ik weinig. Enkel als het echt nodig is, quoi. Ik verfoei bellen. Stel telefoontjes liefst tot in de eeuwigheid uit. Als dat gebabbel maakt me ambetant. En ik sta al stijf van de stress de laatste dagen.

I don't need this shit. Leave me alone. Thankyouverymuch.

Geen opmerkingen: