Disc 14, 32:33

Altijd geweten dat audiobooks iets voor mij waren.

LOTR unabridged : 46 cd's (zo'n 55 uur) om me gezelschap te houden. Terwijl ik teak stoelen boen. Op wandel. Of gewoon liggend, hoewel ik dan wel es durf in te slapen.

OK, ik heb LOTR minstens 7 keer uitgelezen, maar wat het laatst in mijn gedachten stak was de visuele versie. Waar ik veel van hou, zonder me ooit druk te maken over de afwijkingen ten opzichte van het origineel. Maar nu ik de "echte" tekst voorgelezen krijg, sla ik gewoon achterover. Ik zie wat Tolkien schrijft. Het is betoverend. De landschappen glijden voorbij en woorden die veraf waren komen terug. Plaatsnamen als Mickeldelving doet me denken aan de saaie uren Oudengels bij Verdonck. En ik vraag me af waarom ik niet eerder ben teruggekeerd naar het boek dat me zo nauw aan 't hart ligt. Middle Earth brengt rust. Het was zo toen ik 13 was en het is nu niet anders.

Tegelijk ben ik Peter Jackson's extended edition in kleine stukskes aan het herbekijken. Wat ik beluisterd heb, bekijk ik opnieuw. Met in gedachten de klus die Frances Walsh & Philippa Boyens klaarden.

Vandaag kon ik het niet laten om de Council op te zoeken (dat was heel lang geleden). En kijk, ik vond ook fanfic op YouTube! :-p

The Hobbit heb ik ook op mijn iPod staan. Wat ik me afvraag is: zou the Silmarillion - unabridged - bestaan? Want die herlezen is me al heel lang niet gelukt.